مهدی جان 06 آبان 1395 توسط اسما اكسير چه انتظارعجیبی! توبین منتظران هم عزیز من چه غریبی! عجیب تر که چه آسان نبودنت شده عادت* چه کودکانه سپردیم دل به بازی قسمت چه بی خیال نشستیم چه کوششی چه وفایی؟ فقط نشسته وگفتیم خداکند که بیایی. مطلب قبلیمطلب بعدی
